3 Ekim 2006 Salı

Öğretmen ödev vermişti,olay bilindik herkes tahtaya kalkıp konusunu sınıfa karşı anlatacak.Benim konum ay tutulmasıydı ve üç beş satırlık bir konuydu.Reytingi düşük bir konu olduğu için dergiyi hazılayan kurul pek önemsememişti konuyu sanırım.Neyse ertesi gün kalktım anlattım ay tutulmasını,daha doğrusu ezberden okudum.Sonra öğretmen sınıfa sorusu olan var mı diye sordu,sadece sormuş olmak için.İlkokul öğrencilerine has o gerizekalı refleks ile sınıfın yarısı parmaklar havada sıralardan yerlere döküldü.Birkaç tanesi söz alıp aynı sorunun farklı varyasyonlarını sordu.Bende hepsine ezberlediğim üç beş satırı tekrar tekrar okuyarak cevap verdim.Onlar soru sormuş olmak için sormuş ,bende cevap vermiş olmak için cevap vermiştim.Öğretmen de konu işlenmiş olsun diye işlettirmişti.Konuyu anlatacağıma tahtaya kalkıp sübhaneke okusam kimse farketmeyecekti aslında.Farketsede kimse birşey yapmayacaktı zaten, henüz dokuz yaşındaydım ve en az diğerleri kadar gerizekalıydım.Türkçem orta,matematiğim geçerdi.

6 yorum:

asdfgh dedi ki...

özetini yazayım tam olsun: , yaşamış olmak için yaşıyoruz.
notum kaç şimdi?
sorusu olan?

Suleyman Ve Ben dedi ki...

Selam Bitkisel,

Benim Turkce+m "Zayif"...

...ama cok calisiyorum :)

Suleyman.

Adsız dedi ki...

sübaneke değil sübhaneke

işaret ettiğin şeye değil, parmağına bakıyorum evet ama düzeltmeden geçemedim. mutlu günler.

simiole paris carnet dedi ki...

yok yazinla alakasi.

geciyor gunler, farkinda misin?
= hatirlatmak icin caldim kapini.

-hapsuuu-rmussun da,
-iyi yasa. demisim gibi oldu.

ssbb dedi ki...

Benim için söylediğiniz güzel sözlere teşekkür ederim.
Sizin de yazılarınız güzel, uslubunuz akıcı ; bir de türkçe demişken "de"leri ayrı yazarsanız süper olacak.
Selamlar.
bora

mina dedi ki...

örtmenim örtmenim bir sorum var
örtmenim ben de anlatabilirmiyim.
hoca durumdan tabiki memnun
ön sıradaki çocuğun birşey bilmediği halde parmak kaldırdığından habersiz tabiki de