Hani bazen çok kötü bi rüya görürüzde,
hani böyle kötü kötü adamlar kovalarda,
hani böyle çok yüksek bi yerden düşer gibi oluruzda,
büyük bi korkuyla uyanırız.
Gördüklerimizin rüya olduğunu anlamamız birkaç milisaniye sürer ancak,
hani uyanır uyanmaz çok rahatlarız,mutlu oluruz.
"Neyse rüyaymış" der,huzurlu hissederiz kendimizi.
İşte benim öyle bi huzura ihtiyacım var,birden bire hissedilen türden.
Zillere basıp basıp kaçdığım günler çoktan geçti,
Dizlerimde yara kabukları yok artık,
Aşık olmam lazım.
5 yorum:
03.55 te asik olmak isteyen, 3 vakte kadar asik olur, 5 dakikada dertlerini unutur, 5 dakikada mutlu olur. soylemedi deme.
aşk başlı başına bir huzursuzluk, bilinmezlik hissi değil mi?
benimde aşık olmam gerek ama nerdee??? ...:(
enazından aşık olmak istiosun ya..
emin ol, yakın bi zmnda olcaksın ;)
bna hep ööle oluo çünkü =)))
evet, itiraz ediyorum:
o ruyalarin en sonu..
hani uyandigimizda hissettigimiz o rahatlamadan az once ki, olan bitene inanamama ama bizzat icinde olmaktan dolayi da dar yerlerde kapali kalinmis hissi. iste o his bazen asik olmakla da gecmez, gecmiyo..
surekli ayni hissin yasandigi, o daracik an, hep bastan baslayip dururken hatta "an" olmasina ragmen de hicbiri bitmiyomus gibi, cogaldikca cogaliyo, gecip gitmiyo.
Yorum Gönder