15 Nisan 2006 Cumartesi

Sürekli gözlükle görmeye alıştığı birini gözlüksüz görünce nasıl bir an afallıyorsa insan,işte öyle bir şaşkınlık hali içindeyim.Sanki başka biri,sesi,fiziği,tavrı aynı ama başka biri gibi.Anlatmak istediğim biri değil,genel bir ruh hali.Tam olarak açıklayamadığım şeyleri,başka bir şeye benzeterek açıklama huyum böyle saçma sapan şeyler söylemeye iter beni.Diyeceğim o ki, bana göre süt,onlara göre çikolata.

6 Nisan 2006 Perşembe

Aslında en gerideki hatıradan başlayarak silinmesi gereken hafıza,en sondan başlamak üzere yavaş yavaş yok ediyor kendini.İki,üç yaşlarıma ait çok fazla şey var gözümün önünde, Ankara'yı hatırlıyorum mesela.Yenimahalle'de çamuru hiç kurumayan sokağı,kumbarayı balkondan atışımı,Gençlik Parkı'nda beyaz balonu elimden kaçırışımı,kayıkları,kardeşimin eve ilk getirilişini,beyaz Serçe marka arabadan inişlerini,çatıda ekmek yapan komşuları ve daha bir sürü şeyi.Belkide normal bişey,ben abartıyorum.Buna rağmen son bir kaç yıla dönüp bakarsam neredeyse hiçbirşey kalmamış olması çok tuhaf.Hatıra oluşturamıyorum ben,bugün olanı iki gün sonraya taşıyamıyorum.Ne zaman anlatmaya başlasam olay bambaşka bişey olarak çıkıyor.Bu durum arkadaş ortamında bir numaralı eğlence kaynağımız.Ben anlatıyorum,onlar gülüyor.

Bu yüzüncü not ve gördüm ki pek azı birşeylerde bahsediyor.Tek uzmanlık alanı kendisi olan birinin yüz yazıdır can çekişmesini ve hatırlamadığı suni anılarını okuyorsunuz.

5 Nisan 2006 Çarşamba

Çok yoruldum.Söylemek istediğim bu kadar basit bişey.Niye yapıyorsam bunca şeyi artık,bilmek istemiyorum.Hayal etmeyi de unuttum,arada hatırlardım.Hatırımda tutmaya çalışırdım,uyumadan az önce.Hissetmiyorum da artık,hissizim.Ruhunu alçıya aldırdım.Yoruldum,hemde çok.