23 Ağustos 2007 Perşembe

Büyüyünce anlarsın diye birşey var çocuklara söylenir hani.Bana da büyüklerim tarafından birçok kez söylenmiştir mesela.O zamanlar tamam diyordum yaşım küçük madem, varayım anlamayayım nasıl olsa büyüyünce anlarım.Şimdi bakıyorum da hala bişey anlamış değilim.Bende bir anormallik yoksa eğer demek ki ben küçükken büyük olanlar da kendileri küçükken büyüklerinden duydukları bu söz üstüne bişey anlamamış ve kendileri büyüdükten sonra kendilerinden küçüklere bu sözü söyleye gelmişler ki birşey anlamadıkları anlaşılmasın.Yani en nihayetinde kimse bişey anlamamış ama anlaşılması pek mühim birşey varmışta çok kıymetli bir hazineymişte,illa belli bi yaşa,kemale ermeden anlaşılamıyormuş gibi davranıyormuş.Bilmiyorsanız bilmiyorum deyin,niye olaya gizem katmaya çalışıyorsunuz.Şimdi anlatsam da anlamazsın,çünkü henüz buna hazır değilsin.Hazır olduğunda bunu içinde hissedeceksin ve diyeceksin ki "ulaaaaan anladım valla".Kulağa saçma geliyor haklısınız.

11 Temmuz 2007 Çarşamba

Aslına bakarsanız soruların uzağında tam ortasındayım.Sorular cevap aslında bunu görmemiz gerek.

Sanki farklı bir lisan konuşuyorlarmış gibi geliyor bazen.Boş bakıyorum yüzlerine, farkındayım ama onlar benim onları anlamadığımın ve anlıyormuş gibi yaptığımın farkında değiller.Zeki biri sayılmam ama bunu iyi beceriyorum galiba. Turnike diye bir yarışma vardı bir vakit kulaklığında bangır bangır müzik çalan birine bir diğeri birşeyler anlatmaya çalışıyordu, buna benzer birşey bu.

7 Haziran 2007 Perşembe

Çok yorgun ve uykusuz kaldığım bir günün sonunda uykuya dalmadan az evvel,yani bilincim devre dışı kaldığında, beynimin muhtelif bölgeleri kendi aralarında en saçma ses ve görüntüleri üretebilmek için birbirleriyle adeta yarışıyorlar.Organize olsalar kim bilir ne saçmalıklar üretecekler.Buradan yola çıkarak beynimin uyku halinde normalden daha faal olduğu noktasına varıyorum ki bu hepsinden saçma geliyor.

7 Mayıs 2007 Pazartesi

Doğum yapan bayanlar arasında enteresan bir samimiyet de doğuyor aynı zamanda.Bir taşta iki kuş yani,hem çocuk hem de yeni arkadaş.Birbirlerini hiç tanımıyorlar mesela doğumdan önce,koridorda birbirlerinin yüzüne bakmadan geçip gidiyolar hatta biri diğerine çelme takıp yere yuvarlayabilir o derece gıcık da olabilirler aynı anda .Ama sonra çocuk doğunca bütün kadınlar kanka,bunların arasında gizli bir örgütlenme mi var nedir ? Yan masadaki arkadaş mesele en yakın örnek, diğer doğum yapan arkadaşı her sabah uğruyor mesela bu arkadaşın yanına diyor ki "Oğlum kustu dün akşam", o da ona diyor ki "Benim oğlum da kakasını yaptı".Daha neler neler ? Bir şenlik havası,bir bayram sevinci Allah artırsın gözüm yok gerçekten.
Dönüşüm muhteşem olacaktı güya,Haydarpaşa'nın merdivenlerinden İstanbul'a bakar gibi bakmıştım monitöre "Ulan blogger sen mi büyüksün ben mi ?" bile demiştim.Şu halime bak!

19 Şubat 2007 Pazartesi

Küçükken bir oyunumuz vardı.Kağıda hayali bir define haritası çizer eski görünmesi içinde buruşturur,orasını burasını yırtar,yakardık.Sonrada bu güzergah boyu birbirinden tehlikeli maceralara atılan bir grup gizem avcısı arkeoloğu oynardık.Bütün macera 10 metrekarelik misafir odasında cereyan ederdi ama hayal dünyamız yeterince genişti.Canavarlarla savaşır,etle beslenen orman sarmaşıklarıyla boğuşur,insan yiyen yerlilerle kapışırdık.Kime ait olduğunu bilmediğimiz ayak izlerini takip eder,başka definecilerin cesetleri ile karşılaşırdık.Ödümüz kopardı,görseniz sizde çok korkardınız.Oyunun en güzel yanı haritayı kolaylıkla okuyabilir,nerede karşınıza ne çıkacak bilebilirdiniz.Hazırlıklarınızıda ona göre yapar,ölmezdiniz.

Çok zaman sonra gördüm ki kaderde kocaman bir harita her ne kadar hayat oyun alanı olmasada.Haritayı okuyabilmek için pusulanızın olması şart.Olmazsa döner durur aynı yere varırsınız,farkedersiniz ki izlediğiniz ayak izleri sizin ayak izleriniz.Benim bir pusulam vardı,onu istemeden kırdım.Tuzbuz oldu.Şimdi ağaçların yosun tutan yüzeylerine bakıyor,karınca yuvalarını eşeliyorum.Kutup yıldızını bulabilmem ise tamamen bir mucize...

7 Şubat 2007 Çarşamba

Bundan onbeş sene evvel dünyayı değiştirebilirim sanırdım.Hayalperest kocaman bir çocukken,şimdi değişen herşeye direnen küçükcük bir adamım.